Autisme werd later ontdekt

Mijn vader was altijd al een tikkeltje raar en hij kon mijn moeder dan ook soms tot wanhoop drijven. Dat hij autisme bleek te hebben, is nooit in ons opgekomen. Mijn vader moest altijd zijn zin krijgen en er was ook nog eens het geval dat hij niet met gevoelens om kon gaan. Wanneer hij iets niet begreep, interesseerde het hem ook niet, althans dat dachten we. Later werd het duidelijk dat dit door zijn autisme kwam. Toen kwam er ook nog steeds, wanneer de emoties heftig op liepen, een rekenmachine bij. Dit klinkt raar, maar als we mijn vader probeerde te confronteren met zijn gedrag, pakte hij zijn rekenmachine en probeerde hij emoties in een wiskundige formule vorm te geven. Hier begrepen we allemaal niks van, en toen dachten we dat er wel iets anders aan de hand kon zijn. Na vele onderzoeken is er autisme bij hem ontdekt. We zijn nu allemaal een beetje aan het leren hoe je daar mee om moet gaan. Wel vielen vele puzzelstukjes op zijn plek, ik snap nu waarom mijn vader is zoals die is en ik vind het bijna gek dat we nooit eerder aan autisme hebben gedacht. Het is nu namelijk een stuk duidelijker! En dit zie ik alleen maar als iets positiefs, want zo kunnen we er beter mee omgaan en juist werken aan vooruitgang. Hij vind het zelf ook fijn en heeft ook aangegeven dat hij zelf ook meer begrijpt nu en zich altijd zo moedeloos voelde omdat hij niet begreep wat er aan de hand was.